Henryk Ibsen (1828-1906), wybitny dramatopisarz, jest twórcą norweskiego teatru narodowego i wielkim reformatorem teatru. Początkowo nie doceniany przez rodaków, znaczą część życia spędził poza granicami kraju, gdzie powstała większość jego sztuk. Ibsen pisał dramaty oparte na motywach z przeszłości i legendach norweskich, zajmował się też tematyką społeczno-obyczajową oraz wprowadził do dramatu europejskiego elementy realizmu. Do cyklu jego dramatów realistycznych należą: "Podpory społeczeństwa" (1877), "Upiory" (1881), "Wróg ludu" (1882), "Dzika kaczka" (1884) oraz "Dom lalki (Nora)" (1879), sztuka, która wywołała burzliwe dyskusje, stając się naonczas niejako sztandarem walki o równouprawnienie kobiet. Inne znane dzieła Ibsena to "Brand" (1866), "Peer Gynt" (1867), "Hedda Gabler" (1890) i "Budowniczy Solness" (1892). Twórczość Ibsena weszła na trwałe do repertuaru teatrów światowych.